Filmde en çok
“günah” ve “cehennem” kelimeleri kullanılıyor, sürekli Hz. İsa’dan
bahsediliyor, fakat bu rahibelerde, bırakın peygamberleri, herhangi bir samimi
dindarın yüreğindeki insan sevgisinden bile eser yok.
Ama o hümanizm Peter
Mullan’da var. İnsanların ruhunu ezmeye çalışan o zalimlere, onlara bu fırsatı
veren ataerkil toplum yapısına ve sahte dindarlığa karşı olduğu çok belli.
IMDB: 7.7
Metacritic: % 83
Manalı Filmler: 9.0
Metacritic: % 83
Manalı Filmler: 9.0
Tamer Baran
“Braveheart /
Cesur Yürek”ten “Stone Of Destiny”ye 60’tan fazla filmde rol alan Peter Mullan,
yönettiği ilk uzun metrajlı film olan “Orphans”la (1998) da epey övgü
toplamıştı, ama asıl başarı ikinci filmiyle geldi.
“Günahkar Rahibeler”in
bunca beğenilmesi ve ödüllendirilmesi boşuna değil; senaryosundan
görüntülerine, hemen her öğesiyle çok başarılı olan film, çoğu izleyicinin
kayıtsız kalamayacağı bir hikaye anlatıyor.
1960’larda,
İrlanda’da geçen eser, farklı çevrelerden üç genç kızla tanıştırıyor bizi.
Günah işleyen veya işlediklerine inanılan, ailelerine utanç getirdiği düşünülen
bu kızlar Rahibelerin yönettiği Magdalene Sığınağı’na gönderiliyorlar. Katı
kurallarla, adeta hapishane gibi yönetilen Sığınak, aynı zamanda bir çamaşırhane,
fakat kızların dışardan biriyle konuşmaları dahi yasak. Kendi aralarında
samimiyet kurmalarına da izin verilmiyor. Yemekhaneye veya çalışmaya topluca ve
rahibelerin gözetiminde götürülüyorlar. Kuralları çiğneyen veya kaçmaya
çalışanlar acımasızca cezalandırılıyor.
Magdalene Sığınağı, 100 yılı aşkın süre
faaliyette kalmış bir kurum, son çamaşırhanesi 1996’da kapatılmış. O yoksul
yatakhanelerde 30 binden fazla kadın yaşamış. Bunlardan dördüyle yapılan
söyleşilerden oluşan “Sex in a Cold Climate” isimli TV belgeselini seyreden Mullan,
bu insanlık dışı uygulamaların dünyaya anlatılması gerektiğine karar vermiş ve
senaryoyu yazmaya başlamış. Film Venedik Film Festivali’nde gösterilince
Vatikan’ın tepkisiyle karşılaşmış, anlatılanların gerçekten yaşanmadığı öne
sürülmüş. Ama öte yandan, Magdalene’de kalanlar, kurumdaki hayatın filmde
gösterildiğinden daha kötü olduğunu iddia ediyorlarmış.
Nazi toplama
kamplarında geçen filmler olmasa, “Günahkar Rahibeler”dekinden daha kötüsünü
hayal etmek imkansız olurdu. Çünkü bu Sığınak’ta dayak da var ama asıl
hakaretin bini bin para. Zaten sistem “çile” üzerine kurulu; kızların mümkün
olduğunca çok sıkıntı çekmeleri gerektiğine inanılıyor, kuruma adını veren Mary
Magdalene gibi onlar da günahlarının cezasını çekmeliler ki, kurtuluşa
erişebilsinler, diye düşünülüyor. O yüzden yöneticiler, kızları her fırsatta
aşağılamayı görev bellemişler, bundan adeta zevk alıyorlar. Örneğin,
Pasolini’nin unutulmaz “Salo, or the 120 Days of Sodom / Salo Ya Da Sodom’un
120 Günü” filminden fırlayıp gelmişe benzeyen bir sahnede, hepsini çırılçıplak
soyup hangisinin memesinin, kalçasının daha büyük olduğunu saptamaya
çalışıyorlar.
“Salo”ya
benzetmem abartı değil; bu filmdeki rahibeler de, Pasolini’nin anlattığı o
insanlar kadar faşist... Fakat tabii bunların yaşamlarını Tanrı’ya adamış din
görevlileri olmaları, olayın vehametini daha da artırıyor.
Filmde en çok
“günah” ve “cehennem” kelimeleri kullanılıyor, sürekli Hz. İsa’dan
bahsediliyor, fakat bu rahibelerde, bırakın peygamberleri, herhangi bir samimi
dindarın yüreğindeki insan sevgisinden bile eser yok.
Ama o hümanizm
Peter Mullan’da var. İnsanların ruhunu ezmeye çalışan o zalimlere, onlara bu
fırsatı veren ataerkil toplum yapısına ve sahte dindarlığa karşı olduğu çok
belli. Bu sayede örneğin bir “Dead Poets Society / Ölü Ozanlar Derneği” veya “One
Flew Over The Cuckoo's Nest / Guguk Kuşu” kadar etkili bir “azmin zaferi” filmi
yapabilmiş…
Ödülleri:
Venedik Film
Festivali Altın Aslan Ödülü
Ayrıca 13 ödül
ve 13 adaylık
Açık Gazete, 30 Aralık 2012
The Magdalene Sisters / Günahkar Rahibeler
Senaryo ve yönetim: Peter Mullan
Oyuncular: Anne-Marie Duff (Margaret), Nora-Jane
Noone (Bernadette), Dorothy Duffy (Rose / Patricia), Geraldine McEwan (Rahibe Bridget),
Eileen Walsh (Crispina), Mary Murray (Una)
Yapımcı:
Frances Higson
2002 İrlanda,
İngiltere yapımı, 119 dakika
DVD firması: Özen Film
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder