Alıntı

Toplumsal hayat bizi doğadan kopardı, onunla yeniden bütünleşmek zorundayız. “Ağaca sarılan hippi” imajını kastetmiyorum, onda yanlış bir şey yok da, demek istediğim, bir psikolojik ve ruhsal evrimin çok gerektiği. Şimdiki hayat tarzımızla ilgili en büyük sorunun ruhsallık eksikliği olduğunu düşünüyorum…

Julian Goldberger ("Şahin"in yönetmeni)

11 Mayıs 2010 Salı

Kapı

IMDB: 7.4;
Manalı Filmler puanı: 7.7

Bir adam devriyelerin gezdiği terk edilmiş bir kasabaya girer. Evine verdiğinde geriye dönüş sahneleri başlar: Nükleer kaza yüzünden orayı terk etmek zorunda kalmışlardır. Adam evine zamanında babasının cenazesinde kullandıkları kapıyı almaya dönmüştür. Şimdi aynı kapıyı radyasyondan zehirlenen küçük kızının cenazesinde kullanacaktır…

Halen ilk uzun metrajlı filmi “As If I'm Not There”in laboratuar işlemlerini sürdüren İrlandalı yapımcı Wilson, ilk kısa filmi “The Door”da Tarkovski filmlerini anımsatan bir eser vermiş.

Karlı manzaraları, kederli yüz planları, yürek burkan cenaze sahnesiyle film yuvasından, köklerinden koparılan insanların dramını aktarmakta hayli başarılı…

Ödülleri:
En İyi Kısa Film dalında Oskar adaylığı
Ayrıca 4 ödül

Seçme diyaloglar:
Baba (dış ses): “O gün biz sadece kasabamızı kaybetmedik. O gün tüm dünyamızı yitirdik.”

Kapı / The Door
Senaryo ve yönetim:
Juanito Wilson (Svetlana Alexievich’in “Monologue About A Whole Life Written Down on Doors – The Testimony Of Nikolai Fomich Kalugin” kitabından); Yapımcılar: Louise Curran, James Flynn; Oyuncular: Igor Sigov (Nikolai), Juliette Gering (Anya), Liliya Grechk (Lena); 2008 İrlanda yapımı, 17 dakika.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder